Blogia
boTó de nàCaя...

Canción de amor

Canción de amor

¿Cómo sujetar mi alma para

que no roce la tuya?

¿Cómo debo elevarla

hasta las otras cosas, sobre ti?

Quisiera cobijarla bajo cualquier objeto perdido,

en un rincón extraño y mudo

donde tu estremecimiento no pudiese esparcirse.

 

Pero todo aquello que tocamos, tú y yo,

nos une, como un golpe de arco,

que una sola voz arranca de dos cuerdas.

¿En qué instrumento nos tensaron?

¿Y qué mano nos pulsa formando ese sonido?

¡Oh, dulce canto!

______________________________________________________________________

Aquest poema escrit per Rainer Maria Rilke ens parla de l’amor. D’un amor que és massa gran per intentar acollir-lo dins nostre.

Trobem dues parts ben diferenciades. La primera, en què es qüestiona els diferents aspectes d’aquest i, la segona, que sap que, inevitablement, ell sempre estarà unit amb aquella persona. Potser, des del meu punt de vista, la part més intensa es produeix a la segona estrofa, exactament quan recurreix a una comparació amb un instrument musical: el violí. Oh, dolç cant!

0 comentarios